Page 44 - 10479 15 Temmuz Deneme Dergi Yazıları_300 dp
P. 44
15 Temmuz
ve Milli İrade
DARBE GIRIŞIMININ Denemeleri
O Gece
Ahmet Eymen Yıl 2016, tarihler 15 Temmuz’u dolanmaları gözümün önünden
ZOR gösteriyor. İstanbul’dan memle- hiç gitmez. Babam sabaha kadar
ketimize gitmiştik. 15 Temmuz
uyumamıştı. Uyandığımda ilk işim
Başakşehir Akif İnan akşamında dedem ve babam tele- babamın yanına gitmek oldu, gece
İmam Hatip Ortaokulu vizyon izliyorlardı. Ben de karde- neler olduğunu anlattı. Neler oldu-
Öğrencisi şimle oyun oynuyordum. Babam ğunu anlatınca, kafamda oluşan ilk
ve dedemi bir telaş kapladı aniden, soruyu sordum babama: “Düşman
babam yerinde duramıyordu. Ne- nasıl gelmiş?” “Düşman vatanı-
ler olduğunu anlamak istiyordum mızın içindeymiş oğlum” demişti
ama kimse bana bir şey anlatmı- babam. O zamanı hatırlıyorum da
yordu. Evdekilerin paniği ve telaşı sürekli sorular soruyordum, babam
beni ve kardeşimi korkutuyordu. da bana her sorumun cevabını ve-
Annem babamı durdurmaya ça- riyordu. Televizyonda art arda şehit
lışıyordu. Babam ise; “Vatan elden haberleri gelmeye başladı. 8 yaşın-
gidiyor” diye bağırıyordu. Sonra daydım, ben de izliyordum haber-
babam; “Toplanın, İstanbul’a dönü- leri. Düşman vatanımızın içindey-
yoruz” dediğinde ben ve kardeşim miş dediğinde babam, bu cümleyi
ağlamaya başladık, çünkü neler ol- kavramaya çalışıyordum küçücük
duğunu bilmiyorduk. Annem ku- aklımla. Çocuktum ama ben o za-
cağında bir yaşındaki kardeşim ve man sanki büyümüştüm. Babamın
diğer kardeşimle, babamı durdur- neden bu kadar geceyi telaşlı ve
maya çalışıyor, “İstanbul’a gideme- panik içinde geçirdiğini anlamaya
yiz, sakin olmalısın ”diyordu. çalışıyordum. O geceden sonra her
gece Bartın Meydanı’nda toplan-
Saatler ilerlemeye başladı, evimiz- maya başlamıştık. Ellerimizde Türk
deki neşenin yerini hüzün almış- bayrakları sabahlara kadar nöbet
tı artık. Annem bir köşede babam tuttuk. Çocuk değildim artık, vata-
başka bir köşede, biz ise kardeşimle nımı bekleyen bir askerdim o gün-
hâlâ neler olduğunu anlamaya ça- den beri.
lışıyorduk. Annem bizi yatırdı, hiç
bir şey söylemeden ama ben uyu- Şimdi 12 yaşındayım ve o geceden
yamamıştım. Savaş çıkmış da düş- sonra tarihimize daha bir merak
manlar bizi almaya gelecek sanıyor- sardım. Babam bana kaynağı sağ-
dum. Birkaç saat sonra salâ sesleri lam yerlerden en iyi tarih kitapla-
yankılandı, hemen fırladım yatak- rı getiriyordu. 8 yaşındaydım ama
tan. Minarelerden yükselen o sala hiç sıkılmıyordum tarih kitapları
sesleri gecenin karanlığında beni okumaktan. Annem de yaşımdan
daha da korkutmuştu, annemin eli büyük tarih kitaplarını okumak
ayağı titriyordu. Babam ve dede- için küçük olduğumu düşünüyor-
min çaresiz bir şekilde evin içinde du. Yaşım için uygun olan kitapları
44
